Dünya, benim dedim de yok mu dedi sanki,
Bir yanı benim beynimle aynı değil mi,
İbreti alem için bakın kâinata insan gibi,
Bu ibretlik görüntü suretin ta kendisi,
Bunu görür anlarsa insan ibret alır belki,
Uzunca bir tefekkür kedine getirir insanı;
Semadan yansıyan ışık yere rahmet saçarken,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta