Gönlümün ortasında bir özlem filizlenir,
Hani topraktan fışkıran bereket gibi,
Sonra bir rüzgâr eser, başak tanelerinde.
Şimdi küçük bir çocuk olup koşayım köy yolunda,
Sonra umut olayım, emek olayım, yaşayayım.
Sancıların yamacında bir tanıktır insan,
Yankı ve çınlama sesleri çağırır geçmişini.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta