Gönlümün ortasında bir özlem filizlenir,
Hani topraktan fışkıran bereket gibi,
Sonra bir rüzgâr eser, başak tanelerinde.
Şimdi küçük bir çocuk olup koşayım köy yolunda,
Sonra umut olayım, emek olayım, yaşayayım.
Sancıların yamacında bir tanıktır insan,
Yankı ve çınlama sesleri çağırır geçmişini.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta