Umudum Olur Şiiri - Mustafa Oğuz 2

Gönlümün ortasında bir özlem filizlenir,
Hani topraktan fışkıran bereket gibi,
Sonra bir rüzgâr eser, başak tanelerinde.
Şimdi küçük bir çocuk olup koşayım köy yolunda,
Sonra umut olayım, emek olayım, yaşayayım.
Sancıların yamacında bir tanıktır insan,
Yankı ve çınlama sesleri çağırır geçmişini.
Bir ses duyulur yaren odalarında,
Kahkahaların coşkusu sarar en sessiz viraneleri.
Zihnimin ortasında bir düşünce boy verir,
Hani suya göğüs geren minik yosunlar gibi.
Sonra yine buğday olur, süt olur, helva olur…
Aniden bir sessiz ağıta saklanır gülüşüm,
Kaybetmekten korkmanın çaresizliği görünür…

(24.10.2009)