Dökülürken hüzünlü bir akşam
Sefil yalnızlığıma.
Sürgün etti aklımı duygularım
yoksullar diyarına.
Ürküttü paslanmış ruhumu
Deli kentlerden,
Kaloriferli evlerden uzak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim