Umudumu koynuma aldığım gecelerde.
Yaramaz feleğin kırdığı oyuncaklar gelir aklıma.
Parktaki zinciri kopmuş salıncaklar.
Ve afacan çocuğun yıktığı kum kaleleri.
Ya sahilde dalgalarla boğuşan tekne.
Ve ateş etrafında yapılan muhabbetler.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta