Umudum Kırık Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dağ oldum, güneş doğmadı üstüme
Bülbül oldum, gül lal oldu çağrıma
Ahbap yılgın, dost yılgın, canlar yılgın
Ne edeyim bu gidiyor ağırıma

Hep gamdır, kederdir benim şu yüküm
Felek duymaz beni, yüreğim yasta
Geçen ömrüm, yetmez bahar'a, yaz'a
Çilem, derdim çoktur! Feryadım dosta

Ben garibim, gönlü garip, dost garip
Geçti gitti ömrüm, yüzüm gülmedi
Nideyim zaman harap, düzen bozuk
Ölem, şu derdime derman gelmedi

Engerek vurdu, şahlanmıyor atım
Oy ne kötüdür şu yaşadıklarım
Hele bir kalkın yeryüzüne bakın
Durmuyor çığlıklarım, nidalarım

Bana bir kötü zaman ayırmışlar
Umudum kırık, yüreğim yaralı
Zenginlere pür neşe veren felek
Her anım şivandır, günüm karalı

Mehmet Çobanoğlu
31.03.2023
İstanbul