Umudum kalmadı bu sonsuz aşk ta
Gözüm yok eldeki sarayda köşk te
Kimsesiz garibim bakın görün işte
Bayram günlerin de bile ben ağlarım
Dertlerim akraba dost olurlar bana
Ayrılmazlar ben yalvarsam da onlara
Dünyada bakmadım hiç kara zarara
Eller gülerken ben hep kara bağlarım
Yalvarırım mevlam sesimi duymuyor
Ne halde nasılım ben gören olmuyor
Hiç kimse sözlerime kulak vermiyor
Bilinmez dertlerimi kimlere söylerim
15 / 12 / 1974
Osman GaripKayıt Tarihi : 8.12.2013 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!