Sensizlik diyordun ya...
Diyordun ki sensizlik ölüm.
Şimdi bensiz neyliyorsun gülüm?
Aylara dayanamazdın,
kimi zaman haftalara, günlere.
Hani bensiz geçen günlerin adını koymuştun ya
bazen çile, bazen hüzün, bazen de zulüm.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çokkk güzel...
Bir çiçek vardı,
tenlerin kokusunun üstüne sindiği.
Yürekte bir çiçek vardı,
yürekten okşanacak.
Kaf dağının ardından
ne hayaller getirdik.
Gerçeklerden korktukça hayalleri bitirdik.
bir başka bahara kaldı umutlar...
daha ne baharlar gelecek
kimbilir...
Bu güzel şiiri okuyanda,
Sen sizliğe üşüdüm şimdi...
Titriyor bedenim..
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Aşkın geçirdiği doğal süreç çok güzel anlatılmış.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta