Umudum Hiç Yitirmedim

Benziyor bu ömrüm şu son bahara
Ne yaz bende kaldı, ne de ben yazdan
Söyledim şarkımı , sessiz duvara
Ne saz bende çaldı, ne de ben sazdan

Yaşadım hayatı , kıyı köşede
Hep derdin içinde yoktu neşede
Hayallerim dondu soğuk şişede
Ne buz beni çözdü, ne de ben buzdan

Yine de umudum hiç yitirmedim
Her şeye alıştım güç bitirmedim
Kimseyi kıracak söz getirmedim
Ne yüz bende soldu ne de ben yüzden

Güzellikler verdim gönülden cana
Çok acılar içtim koyup fincana
Dillerimi açtım sevgiden yana
Ne söz benden döndü ne de ben sözden