Umudum Bir Yelkenli Oldu Takıldı Rüzgarına

Ben çetin savaşlardan çıkmış,
Umut yelkenlisi gibiyim.
Yorgun, argın dönsem de karasularına,
Senin yanında gözbebeklerimden okunuyor,
Mutluluğum.
Çünkü...
Sevgiye giden yolda,
Sen umudum oldun.
Ruhum seni buldu da,
Dinmez çatışmaların ardından,
Gönlüme huzur sundu.
Ve uykum...
Onca göz kırpmadığım gecelerden sonra,
Koştu, geldi dizlerine de,
En nihayetinde orada son noktayı koydu.
Kalbimin en kuytu köşeleri,
Şimdi seninle hayatı soludu.
Ritim seslerinde saklı sanki ılık nefesin.
Yangınlarıma bir kibrit çakıp,
Beni alevlerin tam ortasında bırakıp,
Her zerremi defalarca yakan,
Ama yüreğimde asi bir nehir gibi,
Durmadan akan,
Hep sensin sevgilim...

08.06.2010/Kahramanmaraş

Şadiye Aydoğan
Kayıt Tarihi : 9.6.2010 10:58:00