Umudum Şiiri - Sûzi Kalp

Ruhun giderken anılara,
Bavuluna umut koymayı unutma.
Eski bir fotoğraf, yarım bir mektup,
Kalbinin kıyısında kalan bir sevda...

Adımların sessiz olabilir belki,
Ama ardında kalır yankı.
Bir tebessüm sakla dudak kenarında,
Gidenler bazen döner, unutma...

Bir ışık ararım gecenin koynunda,
Bir nefes alır doğarım, her sabaha.
Yıkılsa da tüm dünya omuzlarıma,
Umuttur insanı ayakta tutan aslında.

Gözlerin dolsa da bak yollara,
Her adım bir cevaptır yarına.
Kalbimi açık bıraktım ardınca,
Kalmak en çok yakışır umuda.