Umudum,kapanan kapılarıma bir anahtar olmaya devam ediyor.
Biliyorum bu elektrikte senin için yanıyor su da senin için akıyor.
yanmak neki? su, gözyaşlarım kadar akabilirmi ki?
sen susmak nedir öğrettin bana,şiirlerime verdim kendimi,gözümü kırpmadan yazıyorum seni bütüün dünyaya.
Jüpiterim de sensin benim marsımda,güneşimde sensin benim yıldızım da.
Sen en çok ta nefes olmuştun bana,cigerlerim de taşıyorum seni,aslında en yakınımdasın vermek istemiyorum nefesimi.
korkuyorum kaçıp gidersin içimden diye korkuyorum,senin yerine gönlüm birini sevrer diye korkuyorum.
Biliyorsun ben fazla ilgiye dayanamıyorum.Bir bakarsın gönlümü çalar birisi koşarım peşinden,ya yakalarsam gönlümü çalan kişiyi işte ozaman affetmem seni.
Sen gözümün nuru,son aşkımsın.Sen den sonra kim gelirse aşık olmayacağımı şimdiden söyliyeyim.ben seni beklerken nasıl bir başkasının gözlerine bakarım.
Yanarım,mevlananın, şemsin gittiği gün yanıpta dönmeye başlaması gibi yanarım.Kahpe dünya ya fani geldik fani gitmeyecekmiyiz,sevsen ne olur benim güzel vicdanlım.Lastik yanaklım,sevme istersen diyorum bazen içimden sen beni sevmessen ben seni nasıl gelecek diye beklerim,sevmessen umudumu kaybederim.UNUT dedin ya bana ben her gün unut kelimesini umuda çevirip tekrar okuyorum umut beni sevgili,ben de kurduğum cümleyi anlamıyorum.
unut deme umut et de sevgilim,melek gözlüm, mavi kalplim
Bu sana yazdığım şiirlerin en komiğidir belki ama,bende içimin yanmasını şiirle gideriyorum ne yapayım.
Ben yalnız sen ol hayatımda diye hekesi sildim,şimdi sende sil diyorsun ben kiminle neefes alayım.Düşüncesiz sevdiğim,umutla beklediğim...
DÖNMENİ BEKLİYORUM...
Kayıt Tarihi : 2.10.2015 23:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!