Umudum Şiiri - Muhammet Mahmut Eski

Güneşin daha toprağa yeni vurduğu zamanda çıkarım yola
Ardıma aldığım ve önüme koyduğum farklı değildi aslında
Hangimiz, hangimiz yapmadı ki bunu; hergün...
Kuş sesleri, ne güzeller
Şehrin, yeni yeni dillenmeye başlayan;
Mozat borulu, teneke yığınları susturamamış onları
Bahar, bahar bir başka büyük şehirde
Daha ilk geldiğimde bu koca kente,
Gözlerimin, evmin karşısındaki çıplak dağı özlemeyeceğini bilmiştim
Bilmiştimde; ekmeği topraktan almayı unutacağımı bilmemiştim
Burda soğuk demirler verir ekmeği midemize,
Ah benim kara sabanım, sana dokunamamayı bilememişim...
Güneşin yaktığı tenim öyle isyankardı ki
Hatta bağırmıştım bir keresinde,
- Yeter artık, ben burdan gidiyorum kölemiyim ben-
Kim verebilir ki özgürlüğü avuçlarıma, nasırları olmadan...

Ardıma aldığım ve önüme koyduğum farklı değildi aslında
Ardıma aldığım, umudum; önüme aldım umudum

27.04.2008 10:54 Gökçebey