Umutlar, yolculuk yaparken,
Hayallerde peşinden gidermiş,
Sen umudum, ben hayalin oldum.
Yalnızlık, karanlığı severmiş
Işıklar açıldığında kaybolurmuş.
Ben yalnızlık,sen karanlığım oldun.
Ben seni sevdim,sen kayboldun.
Bulut, şimşeği gördüğünde ağlarmış
Şimşekte bulutu ağlatmamak için
Ona yaklaşmazmış
Sen bulutum oldun,ben şimşek.
Hayat, gönüle kızdığında
Mutluluğu elinden alırmış.
Gönül üzüldüğünde
Hayat, dayanamaz affedermiş
Ben gönlün,sen hayatım oldun
Çok üzgünüm affedermisin?
Kayıt Tarihi : 20.1.2007 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zübeyde Uzuner](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/20/umudum-32.jpg)
Şimşekte bulutu ağlatmamak için
Ona yaklaşmazmış
Sen bulutum oldun,ben şimşek.
İçten samımı anlatım gönlüne sağlık sevgiler
Çok üzgünüm affedermisin?
yüreğinize sağlık...
güzel anlatım...
tebrikler...
Giden gitmiştir ve arkana bakma derim ben...
Tebrikler Zübeyde şiirdi...
Orhan ÇAPAN
TÜM YORUMLAR (13)