Günler,
ne seni bana verdi,
ne de aldı elimden umutlarımı.
Geceler,
karabasan gibi çökerken yüreğime,
yalnızlıktı getirdiği beraberinde.
Umudum dalda açan çiçek,
Umudum sevdamın çığlığı,
sessizliği yırtan acılı ağıtlarım,
hoyratça açan her yeni günün şavkı,
olsada...
Umuduma inat sanki, saatler geldi...
geçti...
birbirini izledi.
Ama günler,
ne seni bana verdi,
ne de aldı elimden umutlarımı.
Nur Demirciler
21/11/1995 Salı/Ankara
Kayıt Tarihi : 8.2.2005 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!