Birisi çıkar karşına ellerini tutar gözlerine bakar.
Ona her şeye rağmen inanmanı ister.
Ve sen sanki bir önceki inanmaların,
Hep mutlu sonla bitmiş gibi inanırsın.
Sonra her şey yeniden başlar.
Ama unutma aşkı güçsüzler taşıyamaz bunu kanayan yaralarınla öğreneceksin.
Ve her geçen gün daha kötü şeyler olacak.
Belki can dostunla düşman olacaksın,
Acılarını, anılarını sev.
İhanetler ve yalanlarla dolu zamanlar geçireceksin
Sabrını, çaresizliğini sev.
Ve tam her şey bitti derken.
Sevdiğin insandan da ayrılacaksın
Ama asla umut etmeyi kesmeyeceksin.
Umudu sev.
Peyami BeyoğluKayıt Tarihi : 2.8.2015 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!