(keşfedilmeyi bekleyen bir kıtaya yazılmıştır.)
Bitsin diyorum bu eylül
uzun sürdü bu yağmurlar
sararan yaprakların mutsuzluğu gibi
dökülüp kırıla kırıla gidiyoruz,
sevgimizi hangi saksıya eksek ölüyor çiçeğimiz.
nereden boy verecek olsak
nereden soluklanacak olsak
soluğumuz kesiliyor
umutsuz yapraklara sevgiyi nasıl yazmalı
aynı göğün altında
aynı yıldızlarla nasıl yaşamalı
yağmalanmış bir yüreğin acısını
hangi limanda boşaltmalı kaptan
bitsin diyorum bu eylül
uzun sürdü bu yağmurlar
suyu çürütüyoruz zamansızlıktan
akşam olup ta duvarlara gölgemiz yansıdığında
mumlar hemen sönüyordu
cep telefonlarında yalnızlık melodileri
konuşmuyoruz ama konuşur gibiyiz
sevmiyoruz ama sevişiyorduk
içimizde hüzzam faslı ömrümüzün
onun içindir ki keşfedilecek kıtanın
kaşifi olmayı istemiyorduk
seyir defterine düşülense
nafile seferlerin alkol akşamları
bitsin diyorum bu eylül
uzun sürdü bu yağmurlar
09/12/2001
çengelköy-istanbul
Kayıt Tarihi : 13.8.2005 09:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!