Sizi;
yaşarken seviyorum tanrılar
öldükten sonrası
boş laf milat değildi.
Halkın kurtulamayışını tutamayacak ip ucu bırakmayan
yumuşak pamuk ellerdi.
umut
yerkürede güneş bıkmayıncaya değin aydınlığı sevdi
doğarken her sabah
yarından
dünü siliyordu dinen gözyaşları...
Kayıt Tarihi : 17.6.2012 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!