Umuda yürüyorum...
Ufuk çizgisini kara bulutlar örtse de
Çoban yıldızlarım gizlense de semada.
Sevdalarımdan pusulalar yaparak,
Umuda yürüyorum....
Varsın gülsün insanlar,
Dünya denilen şu tiyatro salonunda
Dramlarını komedi sanarak,
Umuda yürüyorum,
Onların şuh kahkahalarına, onlar için ağlayarak...
Nurlu iklimlere,
Ölümsüz sevdalara,
Umuda yürüyorum...
Kayıt Tarihi : 25.5.2000 15:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/05/25/umuda-yurumek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!