Umuda Yolculuk Şiiri - Celal Altuntaş

Akdeniz’de bir sahil beldesindeyim,
Yanımda bir paket sigara ve bir şişe şarapla,
Oturuyorum yalnız başıma balkonda,
Deniz sakin, ha dokundun ha dokunacağın kadar uzaklıkta,
Hava kararmış, saat gece on bir civarında,
Yazdan kalma bir hava yok aslında,
Bedenimi üşütecek kadar serin mi serin hava,
Bir tek şey ısıtıyor bedenimi,
Oda ilk kıvılcımı çaktığın günden beri yanan yüreğim değil mi?
Ay, yarım ay semada,
Sanki uykusu gelmiş, yarı açık yarı kapalı gözlerle bakıyor bana,
Bulutlar duvak gibi ayın yüzünü kapatıyorlar da,
Güzel yüzü görmek için göze gerek var mı gönlün aşkla seviyorsa,
Ve yıldızlar her zamanki gibi göz kırpıyorlar katran karanlığında,
Yakamoz kuyruklu yıldız misali kayıp gidiyor ufka,
Dalga sesleri bastırıyor sessizliğin sesini,
Her bir ses ayrı bir melodi,
Gözlerini kapa ve hangi parçayı istiyorsan dinletsinler sana,
Birkaç sevgili oturmuşlar sahile yan yana,
Meşk ediyorlar gecenin soğuk nefesini üflediği şu anda,
Aslında seni unutmak için çıkmıştım bu umutsuz yolculuğa,
Ne önemi var hepsinin sensiz geçen bu hayatta,
Sadece seyrediyorum bunları yanağımdan süzülen yaşlarla,
Anlayacağın ne yapsam olmuyor,
Nereye gitsem, ne yapsam,
Ya senden önce, ya senden sonra…