Umuda Yolculuk Şiiri - Kamil Çankaya

Bir başkayım bugün.
Gülmekle ağlamak arası gidip geliyorum sanki.
Bir başkayım bugün.
Yelkovan kovalarcasına akrebi ardı sıra bir ömrü sürüklüyor bilinmezliğe.
Oysa ne umutlar besler insan içinde,
onları büyütür kendi benliğinde şefkatle yaklaşır belki de incinmektendir korkusu.
Toparlanamama hissiyatı benliğini saran dayanılmaz acısıdır belki de kim bilir.
Umuda yelken açmış denizciyim şimdi.
Uzaklaşırken sahilden geride bıraktıklarım yada yeni başlangıçlarım var artık aklımda.
Bilirim yolun sonunda güzellikler var bekler beni kucak açmış anne şefkatiyle baba hasretiyle bekler beni.
Dökülürken gözümden yaşlarım, huzura kavuşma sevincinin meyveleridir aslında.