Umuda Yolculuk Şiiri - Mehmet Nesim Yarba

umuda yolculuk benimkisi
yarım kalınca birden sönüverdi
düşlerime perde çektim
sırasını şaşırdığım günlerin
bir anlık filmiydi gözlerimden geçen

deşiyorum yine
kabuk tutmamış yaralarımı
açıyorum geçmişimi
bıraktığın izleri okuyorum
susuyorum olur olmaz satır aralarında
ve dalıp gidiyorum
belli belirsdiz yağan yağmurlara

oysa umutlar yeşermek içindi
suya bulanmış lekeye
bürünüyor gece

zamanı yargıladım
geçerken yüzümden
ve saatinde ölümler
doğacak bebeklere erteledi
umutları