-Umuda Yolculuk Şiiri - Nurcan Bingöl

Sanki bin yıllık bir yürek taşıyor bu beden
ağır geliyor birikmişlikler
yüküm kendimden ağır
yolum yokuş adımlarım yavaş
umut sana koşarken sendeledim
acılar yoluma engel
düşe kalka yürüyorum
umut seni neden göremiyorum
bu beden yeni doğmuş bir bebek gibi
yaşanmışlıklar beni çökertmeye çalışsada
dizlerim kanayıp kalbim ağlasada
sanadır yolum
sanadır hayallerim
sanadır özlemim
düşmeyeceğim
düşmanlarımı sevindirmeyeceğim
yolculuk umuda
yükümü bıraktım geride
kan revan içinde olsada bedenim
aklım firarda
hedeflediğim yolda ölümde gelse
binde bir umut var içimde
yoluma taş koyma
her şeyi göze alan benim senin karşında
deli cesaretim var beni bırak benimle baş başa
hayat resti çektim sana umut adına teslim olmayacağım inadına...