Umuda Yolculuk Şiiri - Şair Gökçe_88

karanlık, sisli, göz gözü görmüyor

bir savaş alanı belki...

yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden

bir ışık arıyor gözlerim sadece

görsem koşar adım gidicem

korkulu gözlerim, hızla çarpıyor kalbim

nereye sığınacağını bilmeden...

bir kabus olabilir mi diyorum

tüm bunlar

bir el dokunacak omuzuma

dürtecek beni uyandıracak bu kabustan

yeni bir güne uyanacağım sonra

kuşların cıvıltısıyla

dışarıdan çimen kokuları gelecek burnuma

taze demlenmiş çay kokusuyla...

'umudunu hiç bir zaman yitirme' der bazıları

kim olduklarını bilmem

ama bu cümleyi sevdim....