Umuda Yolculuk Şiiri - Mustafa Ata

Umutsuzluk deryasında
Direği kırık bir yelkenli
Kırık direkte pamuk ipliğine
Bağlı, çürümeye yüz tutmuş
Yamalarından dolayı onarılacak
Hali kalmamış bir ucu yırtık
Yelken…
Gövdesinde yılların verdiği
Derin çatlarının arasından
Su alan yelkenlide,çıplak ayakları
Baldırına kadar suyun içerisinde
Olan,yüzünde atlatmış olduğu
Badirelerin derin çizgilerini taşıyan
Hayatın acımasızlığına direnmeye
Çalışırken,kaderine karşı yüreğinde
Duyduğu büyük bir öfkeyle
Ufkun bitiminde gördüğü
Geceye direnen mum ışığından
Daha cılız bir ümit ışığına doğru
Yelken açmaya çalışan ben…
Her geçen anımda yelkenlimin
İçindeki su biraz daha yükselirken
Kırık direğine bir martı kondu
Sanki beynimden geçen düşüncelerimi
Anlamış gözlerini gözlerime dikmiş
Çığlık çığlığa kanat çırpıyordu
Sanki tarih öncesinden kalma bir,
Ucubeyi andıran yelkenliyle yapmaya
Çalıştığım bu yolculuğun umuda değil de
Bilinmeyen bir meçhule doğru olduğunu
O da anlamıştı…
14.07.08 İzmir Mustafa ATA

BIR SAIRIN HATIRA FOTOGTAFI - AHMET ILKAN SELCUK