UmUDa YoLCuLuK Şiiri - Mine Özdemirtaş

Yollar yürümekle aşınmaz şair
neden oyalanıyorsun bir ileri bir geri..?

Tereyağından kıl çekmek kadar kolay olmasa da
kurulamamış otağın pişememiş aşını ikram etmek için
donatılamamış sofralara konuk etmek beyleri
yine de
en pırtık hırkayı giyip çırılçıplak ve yalın ayak
gerçeklerin karşısında dimdik ayakta durup
yırtabilmen gerek
birşeye benzetemediğin eskimiş kelimeleri.

oysa
Öyle bir afra öyle bir tafra içindesin ki
sanki
yağamamış bir yağmursun göklerden iri iri.
Yağdığın da ise sellerin alıp götürecek gibi
köksüz / gövdesiz/düzayak
zahmetsiz yaşanılan bütün sevgileri.

ah be deli
içmeden sarhoşluğun nasıl da belli
şişenin dibinde mi boğdular seni..? de hadi.

Şiir yazamıyorsun şair de değilsin.. bilesin..!

Başlamadan bitti işte umuda yolculuk serüveni
ne olacak şimdi..?

Hala boşa harcamaya kararlı mısın
yaşamın insafsızlığına saplamaya çalıştığın
altın uçlu elmas başlı çivileri..?