Umuda Yolculuk Şiiri - Diyar Susmaz

hani olur ya bazen
tükenir umutların bitersin
muhtaç olursun bir umuda
ve eline bir dostun
sonra atmak istersin kendini
okyanusun o derin ve masmavi sularına
ama atamazsın çünkü yanarsın
ve yakmak istersin kaldığın şehri
ama yakamazsın
çünkü; vardır içinde birileri
ve o birileri ısıtır ve o birileri büyütür
senin dert tutmuş ve o birilerini sakladığın yüreğini
sonra ise ne yakmak gelir içinden ne kalmak bu şehirde
sadece kaçmak istersin uçsuz bucaksız yerlere
bazen o bembeyaz duvarlar arasında kalırsın
kanatıncaya dek aşkını tırnaklarınla yazarsın
anlatmak istersin derdini o buz gibi duvarlara
ama ne duvar anlar halden ne de bırakıp giden
yıkılıp kalırsın sonra duvar diplerinde
göz yaşların durmaz olur...
sorarsın kendi kendine 'ben bunu hak edecek ne yaptım diye'
cevapsız kalır tüm soruların
ve günden güne tükenirsin, bitersin
yanlışının farkına vardığında artık geciktiğini fark edersin
tüm yollara sırtını dönüp acını göğüsler
arkana bakmadan çekip giden de yine sen olursun...
ama kaybettiğini düşünme çünkü terk edilenler daima kazananlardır...