Sonsuzluğa açtım kapımı,
Yürüyorum hiç ardıma bakmadan.
Umut koydum bu yürüyüşün adını,
Yok acı çekmek ağlamak.
Sonu gelmeyecek mi her şeyin,
Bir gün penceremize güneş bizsiz doğacak
Öyleyse nedir bu karmaşa,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
