Umuda yolculuk ediyorum
Umuda yolculuğum,
Daha dokuz aylıkken başladı
Karanlıktan,
Gün ışığına çıktım.
Emekledim,
Düştüm,
Kalktım,
Yaralandım.
Yavaş yavaş
Umuda yolculuk ediyorum
Sevdim
Sevildim
Sevdiğimi
Kaybettim
Umuda yolculuk ediyorum
Sağlıklıydım
Sağlığımı
Kaybettim
Bir ailem vardı artık yok
Sırtımdan vurdu dostum
Umuda yolculuk ediyorum
Z a m a n
A k ı p
Gidiyor
Yaşlanıyorum
Herşeye rağmen
Yaşıyorum
Umut tükenmeden
İnsan tükenmez
Umut etiğin sürece varsın
Varım
Yüreğimde yeşerir umudum
Belki geç kalabilirim
Ama,
Umuda yolculuk ediyorum
Dünden
Bugüne
Geçmişten
Geleceğe
Umut bana_ben umuda
Sirayet ediyorum...
TARİH:10.12.2006 İST
Derya AvşarKayıt Tarihi : 10.12.2006 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Derya Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/10/umuda-yolculuk-27.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)