Baharın gül kokan günlerinde,
Umuda yolculuk hayallerimiz vardı
Hayallerimiz erken gerçekleşsin diye
Erkenden yolla koyulduk
Ve Sabahın şafağında, çantalar sırtımızda, yol almaya başladık.
Dağların zirvesineydi bu yolculuk.
Herkes ilk önce hedefe ulaşayım diye var gücüyle yol alıyordu.
Sanki ilk ulaşana şeref madalyasını takılacakmış gibi
Koşarcasına yol alıyorduk.
Halbuki varacağımız yer için hepimiz aynı yollu kat edecektik
Kimisi geç, kimisi erken ama sonuçta hepimiz aynı yere çıkacaktık.
Çünkü umuda yolculuk hayallerimizi gerçekleştirecektik.
Bu yolculuk,
Azim ister, Kararlılık ister ve en başta başarmayı ister.
Yolculuk ne kadar uzun olsa da,yol almayı o kadar hevesle bağlandık.
Temkinli adımlarla hedefe ulaşacaktık.
Ne kadar aşılmaz engel çıksa da aşmayı bilecektik.
Ne kadar sivri dağlar çıksa da karşımıza, çıkmayı bilecektik.
İşte bu yüzden hepimiz aynı yere varacaktık.
Er veya geç ama aynı yere varacaktık....
Kayıt Tarihi : 19.1.2017 09:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!