Duygu ve dusuncelerinde yolculuga cikip,
Nerede kendini kandirdigini bulabilmek,
yuregine yelken acip, sevgi gunseiyle isitabilmek isterdim.
Belki pahalya patlardi bana,
Akliyla ruhuyla, kendine durust olmasini
Kendiyle barisik olmasini, ogrtemek isterdim
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
umut yolculugunuz pürüssüz vede yolun sonuna varmadan vuslatı bulanlardan olmanız dilegimle umuda merhaba gurubundan saygılar kaleminiz kavi olsun can
diyebilecek bir kelime bulamıyorum teprikler
Duygu ve düşüncelerinde yolculuğa çıkıp,
Nerede kendini kandırdığını bulabilmek,
yüreğine yelken açıp, sevgi güneşiyle ısıtabilmek isterdim.
Belki pahallıya patlardı bana,
Aklıyla ruhuyla, kendine dürüst olmasını
Kendiyle barışık olmasını, öğretmek isterdim
Sevmenin önce, kendini sevmekten başladığını anlamasını.
Kalbinden çıkıp, sinirlerinde yolculuk yapmak isterdim,
Nelerin damarlarındaki kanı, öfkeli dalgalara çevirdiğini bulabilmek için
Gözlerindeki yağmurları dindirebilmek için,
Ruhuna gökkuşağı çizerdim.
Altından asla geçemediği gökkuşağını hep içinde taşırdı
Umut yolcuğuna cıksa, belki oda hayallerini gerçekleştirmek isterdi
Belki kendi ruhundan baslardı yolculuğa
Eksiklerini görüp, aşırılıklarından sıyrılmayı öğrenebilirdi
Kim bilir belki, kendine dürüst olup.
Önce kendi, sonra herkesi sevmeyi öğrenirdi,
Affetmenin zayıflık değil de, buyukluk oldugunu
Sifirdan baslamaya hayata, umudu ogrenirdi,
Umut yolcuguna ciktiginda.
Saygilarimla
Rengincik
Şubat 23 2006 12.05 gece yarısı
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta