Umuda Yolculuk Şiiri - Serdar Erdemir

düne ait ne varsa;  
sineye çekip
kırık bir sandal içinde/
geçmişe uğurladık.
ayrılığa dayanamadık
aydınlık günlere;  
hasret çekerek ağladık.

bugüne dair ümitlere;  
sisli dağlar ardından
mavi beyaz/
mendiller salladık
ne hikmetse;
yine ağladık.

ağladık;  
göz yaşlarımız dondu
bembeyaz bir kış gecesinde;  
sagular yükseldi 
yıldızlar ağladı.
özgürlüğe demir almış;  
adını umut koyduğumuz gemi
gelmedi!  
eşref limanı kederlendi
yalnızlığın hüznünde 
dayanamadı;  
gökler ağladı…