Aşkım, Sevdam Şiirlere döküldüğünde reddettin...
İşte o an yokmu..? Vuruldum, kalkamadım bir daha,
Dağılıp yokoldum, tüketmek istedim ömrümü yalnızlığımda,
Kaybettim seni nasılsa, yaşamak hangi yürekle yaşamak? ? ? ? ?
Sende acımasızdın bana, Gecelerimin yalnızlığına,
Şiirlerim içten, yürekten ruhumdandı sana oysa,
Reddettiğin akşam, Şiirlerinin anlamı yok artık,
Dediğinde; Bir yok oluş başladı işte ölüm yalnızlığı...
Ve yazmadım bir daha; Ruhumu didikledi kelimelerim,
Dilime kalemime gelen cümleleri kadehlere gömdüm.
Bakışlarım değişti, gecelerim ve gündüzlerim,
Yaşamak zorundaydım, kolay mı bir bilsen...
Gitmek gerekiyor, ama; ya sen, ya sen ne olacaksın,
Kolaymı gitmek, o uzun huzurlu uykuya kolaymı,
Sen varsın herşeye rağmen, beni anlamasanda,
Anlayıp kızgınlıklarınla kaşını kaldırsanda...
Bayram KARAALİ
29/OCAK/2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!