Ve başladı; sorgulamalar, savunmalar, kavgalar,
Altında kalmıştım oysa, hazırlıksızdım yaşanmışlara,
Pişmanlık ne olurduki, söylesem neyi değiştirirdi,
Suçluydum; kolay olanda kaçmaktı oysa.....
Nereye, ne kadar, gömülmekti en iyisi yalnızlığıma,
Boş bakışlarla, çürümeye terkettiğim yüreğimle,
Yaşam devam ediyor işte sorumluluklarımla,
Nereden geldiyse geldi işte yeni günahlarıma..
Bunaldım, yaşamak istemiyorum artık nedir bu?
Deyipte; kırıp dökmelerim başlamıştı işte nedense?
Kurtuluştu belki iç hesaplaşmamda savunmamda,
Kendim kabul etmedimki, sen neden diyesin boşverr...
Döndüm ama; sen yoktun artık, aradığım sen yoktun,
Heyhatt; bir dahada olmayacaktın, korktum panikledim,
Her defasında suçluydum, affetmedin haklıydın,
Çaresiz, yalnız kendimden nefret etmiştim...
Bayram KARAALİ
29/OCAK/2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Karaali](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/08/umuda-yenilmek-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!