Yirmibirindeydim ben; sense onsekiz,
Dünyayı yerinden oynatırdık sevdamızla,
Bir sen bir ben yeterdik hülyalarımızla,
Ellerimiz yüreğimiz kenetlenmişti sessiz...
Böyle kötü değildi ruhum oysa, umutluydum,
Kıydılar, vurdular taa can evimden,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta