Yirmibirindeydim ben; sense onsekiz,
Dünyayı yerinden oynatırdık sevdamızla,
Bir sen bir ben yeterdik hülyalarımızla,
Ellerimiz yüreğimiz kenetlenmişti sessiz...
Böyle kötü değildi ruhum oysa, umutluydum,
Kıydılar, vurdular taa can evimden,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
