Umuda Yenilmek - 1 Şiiri - Bayram Karaali

Yirmibirindeydim ben; sense onsekiz,
Dünyayı yerinden oynatırdık sevdamızla,
Bir sen bir ben yeterdik hülyalarımızla,
Ellerimiz yüreğimiz kenetlenmişti sessiz...

Böyle kötü değildi ruhum oysa, umutluydum,
Kıydılar, vurdular taa can evimden,
Sensiz bıraktılar beni ana ve babalar,
Yenilgim o andan başladı umutlarıma...

Savurdular, tokatladılar, bense yaralı,
Seninle sensiz olmak başladı işte o sıralar,
Gencecik yüreğin acılarla doluydu, kızgındın,
Haketmemiştin sitemli ve hüzünlüydün...

Direnmekti benim işim, kırılsada yüreğim.
Mecbur değildinki, katlanan direnen sen,
Benimleydin, ruhunda, yüreğindeydim,
Ölüm topraklarına gömselerde beni senindim..

Bayram KARAALİ
29/OCAK/2002