Umuda ve Hürriyete Şiiri - Murat Gevrek

Şakeyai unutturmadılar
Bir sabah alabora olmuş bir tekne vardı
Baş uçunda martılar
Şakayai’yi tutular ellerini bağladılar
Doğduğunda kan gibi kırmızıydı
Kesik ay gibi suskun
On ikisinden bilirim
Lenin ihtilalini yeni bitirmişti
Ben daha doğmamışım
Buzdan evler yapalarmış
Kar köpeklerine kızak koşarlarmış
Şakayai’ya yazık ettiler
Giyotini gördüm
Işık gibi keşkindi
Güneş gibi parlak
Hürriyet diye bağırıyordu dudakları
Gözlerinden umut akıyordu…
Kıpırdamadan öylece yatıyordu…
Bildiniz mi Şakayai’yi
Esir düşmüş martı gibi ölmeyi umuyordu…

“bir serçeyi evde besleye birlisiniz
Ama
Bir martıyı asla
Denize ait olan
Denizindir…”
[Akira Kurosawa]