Yolda yürüyorum,
Uçsuz bucaksız sonu görünmeyen
Üzerimde terkedilmişligin buruk sonu
Kalbim acıyor
Sarılmak istiyorum tekrar yeniden
Engeller çıksada bir bir önüme.
Lakin göremiyorum artık bir ışık
Gözlerim bakmıyor eskisi gibi
Üşüyorum
Sesleniyorum o da duymuyor sesimi
Karanlıktan aydınlıga bir adım atıyorum
Ürkek ama kararlı
Yaşamın modu başlıyor.
SEVGİ...
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!