Umuda umut;
Yanma yüreğim yanma,
Ne giden geliyor geriye,
Ne geride kalan gidiyor ileriye.
Çekilenler kar kalıyor yaşayanın eleğinde.
Yüreğim üşüyor hewal,
Yüreğim yanıyor,
Umut var halen yitirilmeyen bekleyişlerde,
Ya vakti gelmedi, ya kundakta umudum,
Adı bilinmeyen gebe annede.
Bir gün çıkar gelir ansızın,
Bir Kubilay, bir Mustafa, bir deniz,
Umuda umudum var bu karanlık gecede…
Kayıt Tarihi : 31.12.2010 09:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Düzgünoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/31/umuda-umut.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!