Sarıldı şehir bir baştan bir başa...
Dinmedi fırtına
Kuzeyden sert poyraz,
diğer yandan lodos sürükledi.
Rüzgarın bin türlüsü esti duvarlarımızda
savrulmayan ne taş kaldı, ne toprak!
Allı morlu menekşeler bile direnmeyi öğrendi.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Yüreğinize sağlık.
Güzel şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Ilhamınız bol olsun.
Hoşça kal Şiirle kal.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta