Aylin Ayla Selçukoğlu - Umuda sarılan ha ...

2005 yılına kucak açmış 2004 aralık. Meteorolojik şartlara müsavi bir gidişat. Gönlümde kar-boran fırtınalar estiren,yaşıma ve yaşantıma hiç yakışmayan,tüm yarınlarımı etkileyecek bir rahatsızlık dönemi…
Müdür yardımcılığı görevimin 2. yılı. Tüm boş geçen dersler bir yandan,ikili öğretimde sabah 7 akşam 5 mesaisi bir yandan,idari iş ve işlemler bir yandan,her gün usanmadan,inadına iştiyakle tepilen 46 km…Elbet bu 153 cm lik minicik beden kaldıramamış olacak ki ömrünün yarısını feda edebilmeyi(Bir günün 12 saati=ömrün yarısı ;): yatarken kalkamaz,ayakta iken uzanamaz hale geldi. 24 yaşa sığdırılamayacak bir yaşantının sellerce taşması bir bedenden, hem de 24 yılda..Kurşunca ağırlıkta bir sevda ki öğretmenlik,diz çöktürerek tüm sancılara, yavrularıma, gözyaşlarım yaralarıma merhem olaraktan tenimden geçen,(vazgeçen) sevdam için yavrularımın başucundayım…
Salı günü ve 2-3 Türkçe dersi.2. sınıf çocuklarım. Sabahçı 2. sınıflarım. Öğretmenleri 2 haftalık rapor almış,tedavi görmekte.Müfettişlerin gelme vakti yaklaşmış.Var gücümüzle hem teftişimizi alnımızın akıyla verme çabasındayız hem de vicdani muhasebemizde kendimizi darağacına mahkum etmemek adına,gözleri ve zihinleri sonuna dek aydınlık ufuklara açık yavrularımızın ilmi açlığını doyurma peşindeyiz.Okuma parçamızın anlatım çalışmalarını yapmaktayız.Yazdığım cümleyi okutturacağım.Bir elimde tozlu tebeşir, öteki elim belimde,ani bir hareketle kalakalmışım sınıfın ortasında. Çığlık çığlığa koşmuş yavrularım,sarılmış kimi bacağıma,kimi koluma,kimi belimden tutunmuş.”N’olur iyileşin,bizi bir de siz bırakmayın! Yemin ederiz öğretmenim,sizin sözünüzden çıkmayacağız,iyi olacağız ve üzmeyeceğiz”sözleri halen kulağımda…İvedilikle gittiğimiz hastanede çekilen MR sonuçları iç karartıcı.İlk olarak ilaç ve fizik tedavi,birlikte reçete edildi ve hemen ertesi gün başlayacağım tedaviye.Yavrularım 2.sınıfta olmasına rağmen 3 öğretmen değiştirmiş ve ben de dördüncüyüm.Bu hayal kırıklığını ve soğukluğu yaşatmaya hakkım yok düşüncesiyle,sabahları yavrularımın dersine girdim ve öğleden sonra o kış kıyamette 2 hafta boyunca sargılı dürgülü hem bel hem de boyun fıtığından fizik tedavi için hastaneye geldim. İyi ki de rapor almama müsaade buyurulmamış,sözünü dahi etmeye cesaret etmemişim! O zor zamanlarımda yavrularım beni hiç üzmedi ama sadece üzmemekle kalmadı da olgun ve akilane davranış ve yaklaşımlarıyla tüm acılarımı soğurdular her göz ve dil darbelerinde.Her sabah kucak kucak çiçeklerle karşıladı nurdan bedenleri beni,sarıp sarmalayışları ise başlı başına terapi…Ya ettikleri dualar…Asla unutmam,unutamam…
Çocuklarım için bir söz vermiştim.”El-Muhyî Rabbimin izniyle,yeşil sahalara da yeniden ve bu günlerimi de görmemişe döneceğim! ”Şükür El-Mütekebbir rabbim bu hadisede de büyüklüğünü gösterdi.Boynumu kıpırdatmadan,ıslanmış yanağıma usulcacık bıraktıkları pembiş busecikler, em çalan sıcacık avuçları ve sımsıkı kucaklayışları…Dualarına katık ettikleri adım,adımca aydınlıklar onlara feda olsun…
Sadece 15 günlük tedaviyi müteakip yaklaşık 1 aylık dönem sonunda,hamd olsun yavrularımla futbol oynayabilecek kıvama gelemesem de en azından kulaklarına eğilip teşekkür ederek sevgimi fısıldayabilecek kudrete maliktim…
Zaten 2005’in sonunda artık beni tutabilene aşkolsundu…Fırtına kamile hallerimle parmak ısırtır olmuştum nasılsa.Çok içten dilemiştim iyileşip teneffüslerde dahi yavrularıma şerik olabilmeyi ya,gerçekleşeceğine de inanmıştım evvelallah sonra da ailem ve yavrularım sayesinde. Mesnet bellediğim yavrularım şimdi yine yanıbaşımda ve 6.sınıf.Kim/kimse değil artık onlar…Defterlerini nasıl kullanacaklarını da biliyorlar,diline+dinine ve tüm öz /milli/manevi değerlerine nasıl sahip çıkacaklarını da…
Bildiklerini ve sahip oldukları ne var ise paylaşmayı da.Tabii ki bilgilerini,sevgilerini ve umutlarını kendi dışındakilerle bölüşmeyi öğrendiler ki uzattığımız/dilendiğimiz/umutlandığımız/beklediğimiz eli,havada bırakmadılar!