Sökük lambaların titrek ışıklarında,
Sineme dayanmış kara semanın yağmuruyla,
Ellerimi sıvazlıyorum ay ışığının baharıyla,
Dertlerimi söküp atıyorum karanlık boşluğa…
Yalnızlık yol alıyor rıhtımın kıyısından,
Soğuk geceler ısınıyor yüreklerin zaafında,
Yeni güneşler doğuyor, yeni geceler, ışıklar,
Deniz merhaba diyor umutla gelen bahara…
Çiçekler açıyor dökük viranelerin penceresinde,
Işıklar akıyor cansız duran bulutlara,
Yağmur damlası hayat veriyor kuruyan toprağa,
İnce nağmeler yankılanıyor kuşlardan kulağa…
Yapraklar oynaşıyor sarkık dalların gölgesinde,
Hafif bir esintiden doğuyor bin meşale,
Aydınlanıyor karanlıklar düşen maskelerin yüzlerinde,
Son buluyor esaret çevik bedenlerde…
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!