hüznün menderes çizdiği
ey! acılar corafyası
altında binlerce yıllık
bir tarih çağıldayan
ey! zulmün köprüsü
zalimin zülmünden
tanrısından korkar gibi korkan
ölümü bir ibadet ritüelinde yaşayan
ey! Anadolu halkları
boşalt ciğerindeki pıhtılaşmış kanı
acılarını haykır
suskunun asaleti sussun
sabrın iki yanı yalım
gecenin eni sonu güneş
her kuşak kendi şafağını
sökecektir er geç
bu dipsiz kuyuda
bir avuç gökyüzü
günbegün uçurumlaşıyor
halkların kardeşliği
bir çocuk doğuyor
kulaklarında savaş naraları
ağlamaklı
kendinden önce doğanlar gibi
o da bu savaşa nişanlı
-savaş diyorum
ç ü n k i
k a r d e ş
k a v g a s ı n ı n
y o k
b a ş k a
b i r
a d ı
01.07.2009
A.İhsan Aktaş
Kayıt Tarihi : 12.12.2009 12:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!