Umuda Göç Şiiri - Zeynep S Gözen

Yağmurlu bir nisan günü,
yüklenip düşlerini göç ettin umuda.
Geldiğinden bu güne dek,
bir ucu ´Kal´ diğer ucu ´Git ´dedi yüreğinin.
Fırtınalar koptu ayrılığa.
Sen yine de direndin gönüllü tutsaklığında.
Aynada gördün
Baktıkça izlerini yılların.
Sızısını duydun için için
burada ´yabancı ´
sılanda ´alamancı´ olmanın.
Hasret koktu her seferinde
tren istasyonları, havalimanları.
Daha bir yittin bekleyişlerde.
Yosun kokulu denizden,
bir avuç güneşten sonra
sıcak simit ve üç şekerli çayın
özlemini duydun yorgunluklar ardı.
Yürüyüp gitti zaman, tut ki zamansızlıkta.
Bir buruk şekillendi dün ve yarın ellerinde.
Sen şarkı söyledin yine
yüreğin umuda göç ettiğinde:

´ben gutbette değilim,
gurbet benim içimde´