Umuda Geliş Şiiri - Orhan Bakmaz

Çok uzak yollardan,
çok uzun yıllardan
kavgalarla dolu yorgun hayatımla gelmiştim sana,
Dilimde,yüreğimde sana sevdalı, sana saklanmış binlerce söz...
Ve ne yana baksam
paslı iklimler arasında bana bakan sessiz ve sensiz kimsesizliğim.
Bir umut olur hayatıma
ve güne doğan güneş gibi
karanlığımı aydınlatırsın diye
sevdader bir mayıs günü yara tutan kalp sızımı
bir daha açılmayacak o karanlık, o derin,
o sevda ugramaz diyara
kabre atılan kara toprak misali
ama usulca bırakmıştım.
Oysa şimdi ben sensizliğe hala ağlarken
Kim bilir sen nerelerde kahkalar içinde yuzuyorsunda acımı kimsesiz ve sensiz bırakıyorsun...