Hep bir umut vardı içimde;
Öldürmeye kıyamadığım;
Bir türlü son noktayı koyamadığım bir umut...
Aşkını tüketmek için gözyaşımı tükettiysem de,
Gecelerce seni bekleyerek yılları tükettiysem de,
Bir türlü tükenmeyen sevdanı tüketmek için tükendiysem de,
Bir umut kıvılcımı hala yaşıyordu içimde…
Her köşe başından seni görecekmişçesine dönerdim,
Seni beklerdim tüm otobüs duraklarında
Çalan bütün telefonlar heyecanlandırırdı beni,
Her kapı ziline ben bakardım.
Gecem gündüzüm sendin...
Uyumak için değil, seni rüyamda görmek için yatardım.
Bir türlü anlamadın,
Ben seni sevmek için yaşardım!
(14.07.2001-Birecik)
Kadriye AkıncıKayıt Tarihi : 5.4.2007 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Bir türlü sonunu getiremediğim bir şiir… Belki de doğal sonu buydu ancak içimdeki acı o kadar derindi ki dile gelen bu sözler yüreğimdekinin çok azını yansıtıyordu”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!