UMUDA BİR PENCERE AÇ
Karabasanın kucağına
oturup kalmışsın zifiri gecelerde.
Yanık bir sigaranın
katran kokusu sarmış ıssız odanı.
Bir kulpu kırık
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Keşfetmeye kalkma yeniden BENLİĞİNİ.
O hep senle zaten,
üstündeki tembel tozları silkele yeter.
Dostum vakit; otuzbeşlik ömrünün son demleri.
Kırkları, ellileri çok çabuk görüyor beden.
Ömrün mum misali eriyip gitmeden;
umutlarına çabanı yaren et
ve kurtul tembellik denilen şu illetten.
Gün ışıyor bak!
Muma üfle.
Sabah ışıklarını davet et
Usulca! ! !
camı kırık eski pencerenden.
Yüreginize saglık hocam,kaleminiz daim olsun,saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta