Dipsiz kuyulardan çekip
Koydum avuçlarıma kendimi
Nasıl verir hesabını,bilmem
Bu sessizlik,coşkun atan yüreğimi
Sonra karışladım umutları
Günün ürkek sıcağına sererek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
