Umuda Açılsın Pencereler

Yıldızları yoksun şehrime
Sokak lambaları eşlik ederken,
Hasta yatağımda
Umuda aralıyorum odamın penceresini.

Uzayan geceler daha bir uzun burada
Sabahı yakın karanlığıma
El etsem şiirlerim eşlik edecekte
Onlarıda bulaştırmıyayım diyorum
Dermanı nasip olan bu hastalığa

Uludağın heybetine
Yaslarken hasta ruhumu
Kimliği mechul yolların
Yolcusu oluyor bedenim.

Koluma giren
Tanımadığım süretler
Eşlik ederken yolculuğuma.
Bitmez bu yol kıvrımları
Ulaşamam güzargahıma

Ne çetin ne meşakkatli bir gidişattır bu
Ah bu sancılar,
Hiç çekilesi değil
Bir ben birde çekenler bilir

Sabah bir olsa diyorum,
Bir olsa
Güneş bir doğsa
İyileşecek tüm hastalar
Sanırsın derman gün ışığında
Gece,
Gece bir başka acıtıyor hasta yatağında.

Gün ışığı vurmaz mı hastane odalarına
Yoksa girecek yer mi bulamadı?
Beni mi bulamadı mı yoksa?
Oysa onbeş gündür adresim aynı
Memleket hastanesi
Koridorun sonu ikiyüz onaltı numara

...türkmenkızı...